نامه ای سرگشاده به پسر عموی بیدارم

انتخابات

متاسفم که SNL، تیلور سویفت، میشل، بیانسه و “دوست سفید برای هریس” نامزد شما را نشان ندادند، اما به جمعیت جدید ایالات متحده خوش آمدید.

“یک درصد”

متنفری “یک درصد” اما این واقعیت را پنهان کنید که شما بخشی از آن 30 درصد هستید – با دو ماشین، یک خانه پولی، فرزندان تحصیل کرده دانشگاه و حقوق بازنشستگی. باید خوب باشه

محدود کنید

من و تو به گونه ای بزرگ شده ایم که نسبت به فقرا احساس ترحم کنیم. اما چرا غیرقانونی های فقیر در هتل ها (با وعده های غذایی، لباس و تلفن همراه رایگان) زندگی می کنند در حالی که آمریکایی های قانونی و کهنه سربازان در شهرهای چادری در کشور خود زندگی می کنند؟

مهاجرت

شما از سرمایه داری متنفرید و وانمود می کنید که نمی بینید که مهاجرت غیرقانونی و نیروی کار ارزان سلاح های مخفی آن هستند – کارگران مزرعه قراردادی، باغبان ها، پرستار بچه ها، نظافتچی ها و غیره. به آمریکا خوش آمدید.

نسل کشی

شما کاملا آزادانه کلمه G را مطرح می کنید، اما ما هر دو بستگانی داشتیم که (به همراه شش میلیون نفر) در اروپا تحت حکومت رایش سوم رنج بردند.

داروسازی بزرگ

شک و تردید در مورد ایمنی و سود تولید کنندگان دارو به هیچ کس آموزش نمی دهد “ضد علم” یا “نظریه پرداز توطئه”. یا مرگ Vioxx و اپیدمی اخیر مواد افیونی را فراموش کرده اید؟

اسلام هراسی

شما می گویید که یک فمینیست و حامی LGBT هستید. اما ظاهراً این در مورد قتل های ناموسی اسلامی، ناقص سازی و قتل همجنس گرایان صدق نمی کند.

“سرکوبگران” سفید

حدس می‌زنم که اگر فکر می‌کنید که همه سفیدپوستان ممتاز و دارای حق هستند، اغلب سوار اتوبوس کلارک 22 در شیکاگو نمی‌شوید (یا از آپالاشیا دیدن می‌کنید). کجا از نابرابری محیطی آنها صحبت می کنید و “شکاف سلامتی”?

پسر و دختر شما

پسرت “طیف” مشکلات تراجنسیتی دختر بدتر می شود – اگر ایجاد نشود – توسط کوکتل ADHDداروهای ضد افسردگی، تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد روان پریشی که در طول زندگی به آنها داده اید.

وزن شما

شما نیستید “استخوان های بزرگ” “قد بلند” و قربانی “انحراف وزن”. شما پرخوری می کنید و به همین دلیل است که به آن نیاز دارید جراحی زانو و لگن.

علامت “عشق عشق است” شما.

علائم چمن شما (مهربانی همه چیز است، نفرت اینجا جایی ندارد) سیگنال می دهند: “فضیلت” وقتی کسی با شما مخالفت کند بازنده می شوید. مثلا یکی مثل من.

پسر عموی ناراضی ام را بیدار کردم

پسر عموی بیدار من بدبخت تر از همیشه به نظر می رسد. من مطمئن نیستم چرا. آنها دقیقاً 4 سال از آنچه می خواستند، از جمله «دموکراسی» داشتند. اما حالا نتیجه را دوست ندارند.